Seksoholizm leczenie

Seksoholizm, nazywany też erotomanią czy uzależnieniem od seksu — należy do grupy uzależnień behawioralnych (in. uzależnień od zachowań). Zdolność wprowadzania się w stan „haju” nie jest bowiem ograniczona tylko i wyłącznie do związków chemicznych zewnętrznych w stosunku do człowieka. Również czynności i zachowania człowieka mają wpływ na zmianę chemii w mózgu. Na przykład hazardziści poprzez grę wytwarzają stan podniecenia i napięcia, co pozwala im wyrównać poziom beta-endorfin w mózgu. Podobnie w uzależnieniu od seksu — poziom endorfin jest wyraźnie związany z ekstazą, jaką daje aktywność seksualna i orgazm. Dlatego też uzależnieni od seksu często mówią o seksie jako o potężnym narkotyku.

Część środowisk medycznych i psychologicznych nie uznaje koncepcji seksoholizmu jako uzależnienia od seksu i miłości. Również Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób wersja 10 (ICD-10) nie zawiera opisu i numeru takiego zaburzenia. Dlatego też diagnoza seksoholizmu odbywa się np. na podstawie kryteriów dla uzależnień chemicznych. Pomocne są również kwestionariusze (np. SAST), 10 cech nałogowego seksu wg. Patrick’a Carnes’a.

Według niektórych psychologów i psychiatrów każde zachowanie może być traktowane jako nadużywanie bądź uzależnienie jeśli charakteryzuję się

• utratą kontroli
• kontynuacją zachowań mimo znaczących szkodliwych następstw
• obsesją lub nadmiernym zaabsorbowaniem

Jennifer P. Schneider [w:] red. Robert Holman Coombs, Handbook of Addictive Disorders; Understanding and Diagnosing Sex Addiction, John Wiley&Sons, Inc., 2004, ss 197-232

Rozstrzygającym kryterium jest zatem nie częstotliwość zachowania seksualnego, ale utrata kontroli nad zachowaniem oraz kontynuowanie zachowania mimo konsekwencji, jakie ponosi osoba i jego otoczenie w wyniku tych zachowań.

Objawy seksoholizmu

Jeśli:

• czujesz, że utraciłeś kontrolę nad zachowaniami seksualnymi (czujesz, że ich liczba, zasięg i czas trwania niejednokrotnie przekraczają wyznaczane na początku ramy)
• odczuwasz dotkliwe konsekwencje swoich zachowań, a mimo to niezwykle trudno jest ci się od nich powstrzymać (niektóre z konsekwencji to np. uczucia i myśli samobójcze; skrajna rozpacz; chwiejność emocjonalna; utrata szacunku do samego siebie; poczucie winy i wstydu; utrata kontaktu z rzeczywistością; choroby weneryczne; aborcje; obrażenia genitaliów, piersi, jąder; duże wahania wagi ciała; fizyczne wyczerpanie; zaburzenia snu; problemy zawodowe spowodowane twoimi romansami czy zachowaniami seksualnymi; problemy rodzinne; rozwód; konsekwencje w sferze duchowej)
• decydujesz się na zachowania seksualne na granicy ryzyka lub ryzykowne (z punktu widzenia utraty zdrowia czy bliskich relacji z innymi lub niezgodne z prawem)
• podejmujesz uporczywe wysiłki lub odczuwasz chęć, by ograniczyć lub zaprzestać niektórych ze swoich zachowań seksualnych
• traktujesz zaabsorbowanie seksem jako sposób na sterowanie nastrojem i własnymi emocjami; fantazjowanie jako sposób radzenia sobie z trudnościami życiowymi; planowanie, szukanie sposobności, snucie intryg miłosnych, obsesje, fantazje jako przymusowe zachowania, z których czerpiesz energię, łagodzisz ból, zmniejszasz lęk

oznacza to, że seksoholizm jest Twoim problemem i potrzebujesz pomocy.

Leczenie uzależnienia od seksu

Seksoholizm zaliczany jest do nałogów behawioralnych, przez co ma mniej szkodliwy dla organizmu charakter niż uzależnienia od substancji psychoaktywnych czy alkoholu. Nie oznacza to jednak, że nie powoduje negatywnych konsekwencji, jak problemy osobiste, rozpad rodziny, wystąpienie chorób przenoszonych drogą płciową, depresji, zaburzeń seksualnych czy kłopotów z koncentracją. Organizm, wprowadzony w ciągły stan podniecenia, pobudzenia nie funkcjonuje prawidłowo. Podobnie, jak w przypadku leczenia wszystkich uzależnień, pierwszym krokiem do podjęcia terapii jest uzmysłowienie sobie problemu, jakim są nadmierne potrzeby seksualne.

Niektóre osoby bagatelizują problem uzależnienia od seksu do momentu, aż pojawią się problemy w innych sferach życia. Dopiero wtedy decydują się na leczenie – samodzielne próby zaprzestania czynności seksualnych są niezwykle trudne, mogą powodować wystąpienie fizycznych i psychicznych objawów zespołu odstawiennego, podobnie jak u osób uzależnionych od substancji chemicznych.

Seksoholizm – terapia

Leczenie seksoholizmu prowadzi doświadczony psychoterapeuta, odbywają się także spotkania w grupach wsparcia. Leczenie uzależnienia od seksu nie prowadzi do całkowitej abstynencji, ale do zmiany postrzegania przyjemności seksualnej oraz do powrotu do normalnego życia seksualnego.

W trakcie terapii należy skupić się także na budowaniu zdrowych relacji z partnerami, nauce radzenia sobie ze stresem, z trudnymi sytuacjami, umiejętnością odreagowania emocji w sposób konstruktywny. Podczas sesji terapeutycznych osoba uzależniona uczy się radzić sobie z emocjami, pracuje się także nad samooceną czy poczuciem niskiej wartości, pewnością siebie.

Na terapię powinien uczęszczać także partner lub partnerka osoby uzależnionej, aby poznać mechanizmy działania nałogu oraz nauczyć się radzić sobie z trudną sytuacją.

Seksoholizm – jak leczyć?

W niektórych przypadkach niezbędne jest zastosowanie leków farmakologicznych np. antydepresyjnych lub tłumiących nadmierny popęd seksualny. Pacjent pozostaje pod opieką psychiatry i psychoterapeuty.

Proces leczenia seksoholizmu jest złożony, wymaga współpracy pacjenta z terapeutą, a także psychiatrą lub seksuologiem. Leczenie nie jest kierowane w stronę całkowitej abstynencji (jak jest w przypadku uzależnień od substancji chemicznych), a w stronę zmiany postrzegania seksu jako sposobu odreagowania. Psychoterapeuta pracuje z chorym nad jego emocjami, uczuciami, pomaga zrozumieć źródło problemu i znaleźć alternatywne metody do radzenia sobie z nim.

Jeśli chcesz podjąć terapię w naszym ośrodku leczenia uzależnień, zachęcamy do sprawdzenia cennika.

Nie prowadzimy terapii osób o skłonnościach pedofilskich.