Żyjemy w coraz bardziej niepewnych i stresujących czasach. Szybko zmieniające się wydarzenia na świecie mogą wywoływać niepokój i napięcie. Wszystko to nie jest obojętne dla naszego mózgu, a co za tym idzie dla naszych emocji, myśli. Świadomość jakie reakcje zachodzą w naszym organizmie, może nam pozwolić podjąć działania zmierzające do zwiększenia odporności na stres i trudne emocje. Tendencja do nadmiernego zamartwiania się może przyczynić się do poważnego pogorszenia stanu psychicznego i obniżyć jakość życia. Jednym z obszarów mózgu, gdzie aktywuje się lęk jest ciało migdałowate. Świadomość poniższych faktów może mieć duże znaczenia dla osób uzależnionych, które mają  mniejszą odporność na stres i większe predyspozycje do występowania opisanych mechanizmów. 

Ciało migdałowate, będące kluczowym obszarem mózgu odpowiedzialnym za przetwarzanie emocji, zwłaszcza związanych z lękiem i strachem, odgrywa istotną rolę w reakcjach na stres. Mechanizm sprzężenia zwrotnego między zamartwianiem a ciałem migdałowatym jest złożony i może prowadzić do większego wyczulenia na sytuacje stresujące. Oto kilka aspektów, które ilustrują to sprzężenie zwrotne:

1. Aktywacja ciała migdałowatego podczas zamartwiania się/stresu:

Podczas występowania stresu, ciało migdałowate aktywuje się w odpowiedzi na bodźce stresogenne. To może prowadzić do uwalniania neuroprzekaźników, takich jak noradrenalina i kortyzol, które wpływają na reakcje fizjologiczne i emocjonalne. Gdy stres staje się chroniczny, ciało migdałowate może być aktywowane częściej i na niższym poziomie bodźców, co z kolei wpływa na wrażliwość na sytuacje stresujące.

2. Wzmocnienie Śladów Pamięciowych:

Ciało migdałowate ma zdolność wzmocnienia śladów pamięciowych związanych z doświadczeniem emocji. Jeśli stresujące sytuacje są regularne, ciało migdałowate może wzmacniać te ślady, co sprawia, że osoba staje się bardziej wyczulona na bodźce wywołujące stres w przyszłości. To zjawisko może prowadzić do tworzenia się bardziej intensywnych reakcji emocjonalnych nawet w obliczu relatywnie niewielkich wyzwań.

3. Zwiększona Reaktywność na Bodźce Negatywne:

Osoby, które często się martwią, mogą wykazywać zwiększoną reaktywność ciała migdałowatego na bodźce negatywne. To oznacza, że nawet w sytuacjach, które dla innych mogą być stosunkowo łagodne, ciało migdałowate reaguje z większym natężeniem, co może przyczynić się do wzmożonego odczuwania stresu.

4. Trudności w Regulacji Emocji:

Zwiększona aktywacja ciała migdałowatego może prowadzić do trudności w regulacji emocji. Osoby, które się martwią, mogą mieć problem z hamowaniem negatywnych reakcji emocjonalnych, co z kolei utrudnia im skuteczne radzenie sobie ze stresem.

Zamartwianie się i ciało migdałowate tworzą pewien rodzaj sprzężenia zwrotnego, gdzie oba elementy wzajemnie się wzmacniają. W miarę jak ciało migdałowate staje się bardziej aktywne w odpowiedzi na stres, zamartwianie się staje się bardziej ugruntowane, co z kolei zwiększa wrażliwość na przyszłe sytuacje stresujące. Przerwanie tego cyklu wymaga świadomych wysiłków i ćwiczeń. Mogą one  obejmować między innymi stosowanie technik relaksacyjnych, terapię poznawczo-behawioralną oraz inne strategie mające na celu łagodzenie reakcji ciała migdałowatego  i redukcję poziomu chronicznego stresu. Niezwykle ważnym elementem jest również regularny ruch, kontakt z naturą, zdrowa dieta i dobry sen. W niektórych przypadkach konieczne może być też zastosowanie farmakoterapii.